Mało się mówi o tej stolicy, choć oferuje ona bardzo dużo i bardzo ciekawych atrakcji. Oto Valletta, stolica Malty. Miasto położone jest na półwyspie Sciberras pomiędzy dwoma zatokami – Grand Harbour i Marsamxett. To najbardziej wysunięta na południe stolica kraju członkowskiego Unii Europejskiej. W obrębie miasta znajduje się aż 32 zabytków, co plasuje ją na pierwszym miejscu najbardziej zagęszczonych zabytkami stolic świata. Oczywiście miasto wpisano na światową listę dziedzictwa UNESCO. Nie bez powodu więc nazywana jest muzeum pod gołym niebem. W 2018 roku będzie Europejską Stolicą Kultury. To także najbardziej słoneczna miejscowość w Europie.
Główną ulicą Valletty jest Republic Street, która zaczyna się przy bramie miejskiej i kończy pod murami Fortu świętego Elma. Według danych Eurostatu miasto liczy ok 200 tysięcy mieszkańców, jednak w jego obrębie zamieszkuje kolejne 300 tysięcy. Na całej wyspie zamieszkuje około 400 tysięcy osób, co daje zagęszczenie 1617 osób na kilometr.
Historia miasta sięga czasów renesansu w Europie. Na wyspę przybyli Joannici w 1530 roku, którzy za swą siedzibę obrali miejscowość Birgu. Nie był to jednak najlepszy punkt do obrony swych włości, bowiem na zatoką, nad którą leży Birgu, górowały półwysep Sciberras oraz Isola. W związku z tym pomimo umocnienia rożnych fortyfikacji, zamek Castle Sant Angelo nie był najlepszym miejscem. Dlatego wielki mistrz Juan de Homedes zlecił wybudowanie dwóch fortów – na półwyspie Sciberras Fortu św. Elma, a na Isola Fortu św. Michała. Kolejny wielki mistrz, Jean Parisot de la Valette, postanowił wzmocnić obronność tego regionu poprzez umieszczenie miasta w obecnym jego miejscu. Kamień węgielny wmurowano 28 marca 1566, tuż po tym jak zakończyło się wielkie oblężenie wojsk tureckich. Na cześć jego założyciela, miasto otrzymało nazwę Valletta.
Jak przystało na tworzące się miasto, jego projekt stworzył włoski architekt Francesco Laparelli, uczeń Michała Anioła. Układ urbanistyczny został oparty na planie hippodamejskim czyli na zasadzie przecinania się ulic pod kątem prostym. Miasto otoczono szeregiem umocnień, a od strony lądu zabezpieczać je miała fosa. Budowniczy dość spieszyli się z budową miasta w obawie przed kolejnym atakiem Turków, więc nie wyrównywano poziomu poszczególnych ulic. Chodniki i ulice zastępowano długimi i dość płaskimi schodami, by rycerze konno mogli się po nich spokojnie poruszać.
W 1571 roku stolica zakonu została oficjalnie przeniesiona z Birgu do Valletty, choć miasto nie było jeszcze skończone i przypominało wielki plac budowy. Dziś można zwiedzać wspaniały Pałac Wielkich Mistrzów, katedrę św. Jana oraz szereg innych wspaniałych budowli. Na szczególne polecenie zasługuje najdłuższa sala szpitalna w Europie, która liczy 56 m i przynależy do szpitala Sacra Infermeria.